Verhaal 2 Beijng 22/11 -28/11 2018

Kathmandu (Nepal) - Beijing
Ik wil op tijd op de airport zijn en dat is maar goed ook. Wat een drukte en steeds weer een lange rij voor controles. Om 23.40 hangen we in de lucht aan boord van China Southern. Lekker om weer verder te reizen.
Tussenlanding in Guangzhou. We worden daar opgevangen voor transit door een jonge stagiaire (?) die ons, in wat waarschijnlijk Engels moet voorstellen, meedeelt waar we met spoed heen moeten. Er is geen touw aan vast te knopen. Uiteindelijk begeleidt zij ons, verwarde vreemdelingen, langs alle checks. Onze eerste kennismaking met de communicatie met Chinezen. 
Overigens een opvallend fraaie ingetogen architectuur, dit grote vliegveld. Dat kunnen die Chinezen goed. Of huren ze een Koolhaas in?

Op Beijing airport staat vriendin Tsjitske, sinds kort woonachtig in Beijing, ons op te wachten. Geweldig om elkaar hier te zien. Met de taxi naar ons hotel, in de Hutong wijk. Daarna aan de cappucino in huiselijke sfeer bij Tsjitske, die met haar partner Ton (T&T) om de hoek in de Hutong wijk in een modern verbouwde hutongwoning woont. Altijd leuk om in vreemde stad bij mensen thuis te zijn. We doen een rondje Hutong en lunchen in een alternatief eettentje. 's Avonds eten we thuis bij T&T zuurkool met worst. Heerlijk!

Hutong
Hutong is een oude grote wijk pal in het centrum, met overal dezelfde 1-laags grijze huisjes, met primitieve voorzieningen zoals openbare wc' s voor de meeste bewoners. Bijzonder dat dit gebied in het centrum van de stad niet is plat gegooid voor lucratieve hoogbouw. In het westen zouden ze daar wel raad mee weten. Dit deel van de stad is heerlijk rustig Daaraan draagt ook bij dat alle brommertje en scooters elektrisch zijn. Ze sluipen om je heen als je door de straatjes loopt. Overigens lijkt in heel Beijing de verbrandingsmotor voor tweewielers uitgebannen. Daarom is het overal minder herrie. Auto's zijn al aardig stil, zeker de bolides die hier rondrijden. Het contrast met de vertrouwde herrie in overige Z.O. Aziatische steden is groot. 
De overheid heeft recent besloten dat de Hutong wijk in oude luister moet worden teruggebracht en dat gaat hier rigoureus. Alles wat illegaal is toegevoegd, vooral grotere vensters, moet weg en alle gladde gevels worden beplakt met grijze steenstrips, zodat het orgineel gemetseld lijkt. Er wordt wat afgeplakt in de wijk! Hier en daar vind je winkeltjes met westerse producten ('Chez Gerard') en alternatieve eethuisjes. Daar zitten expats of een paar westerse toeristen. Je kunt ook een toeristische toertjes in riksja door de wijk doen.

Tiananmen plein
En dan sta je op het plein dat je al zolang kent van militaire parades, de Tiananmen massacre en van één wereldberoemd protest ('tank man'), het grote statige plein, omzoomd met protserige communistische architectuur en de entree naar de Verboden Stad, met nog steeds het portret van Mao (recent vernieuwd) boven de poort. Bijzonder om dit live in je op te nemen.

Verboden stad
Jeremiah, een Amerikaan, die al 15 jaar in Beijing woont, leidt ons drie uur rond. Ruimtelijke pleinen, omgeven door de keizerlijke verblijven. Mooie verhoudingen, prachtige architectuur. We kennen de beelden van de film 'The last emperor'. Het complex is enorm groot.

Eten
Na afloop eten we met z'n vieren een soepje in een straatje vol afhaal-/eettentjes. We zien levende insecten op stokjes voordat ze in de frituur gaan. T&T gidsen ons naar naar de betere eettenten. Met hun intensieve taallessen kunnen ze aardig uit de voeten in het Chinees. 's Avonds staan we in de rij voor wat van buiten en van binnen lijkt op een illegale goktent in een achteraf straatje, maar het is een van de beste Pekingeend restaurants. Er komt van alles op tafel, ook de gefileerde Pekingeend, en met stokjes plukken we uit de schalen. Een dag later plukken we aan een mandarijn-vis in zoetzure saus in weer een ander restaurant. Errug lekker allemaal. Het contrast met Nepalese keuken is groot. Nepal is oké maar simpel in vergelijking met de smaakverfijning hier. Chinzen kunnen er wat van! Tussendoor hangen we in een westerse bierpub vol expats, weer in de wijk Hutong. Ook erg lekker!

De mix van oud en nieuw, van Chinees en wat westerse invloed, maakt Beijing tot een aantrekkelijke stad.

Tempels
We bezoeken een aantal tempelcomplexen in de stad, steeds gelegen in een harmonisch aangelegd en tot in de puntjes verzorgd park. De mooiste vinden we de 'Temple of Heaven', waar de keizers de hemel aanriepen voor een voorspoedige oogst en alsjeblieft geen natuurrampen, want dat werd gezien als een teken van boven en betekende vaak het einde van de dynastie. 

Heel veel controle 
Bij iedere ingang van de - super efficiënte - metro, bij het betreden van Tiananmen plein en op veel meer plaatsen gaan jij en je tas door x-ray poortjes, met 3 of 4 controleurs er omheen.

Nationaal museum: Thatcher en Nixon
Zo ook bij het betreden van het Nationaal Museum. Een maal binnen in het superstatige communistische gebouw worden we overspoeld met alle successen en verworvenheden van het huidige China. Als we daar doorheen zijn, zoek ik waar ik voor kom (Mieke haakt af): de oudheden van de dynastieën. Echter alles is enkel in het Chinees. We zijn ook de enige westerlingen in het museum. Wel is er een expositie van de diplomatieke cadeauwinkel. Ik zie bijvoorbeeld de zilveren sigarettendoos, die Thatcher aan Deng Xiaoping cadeau heeft gedaan. Foto's van Mao en Nixon uit1971, toen China en de VS voor het eerst toenadering zochten. Dat was dan nog wel aardig om te zien. Overigens geen Nederlandse geschenken te bekennen. We zijn snel weer buiten.

Acrobatiek
Terwijl T&T dineren bij de Nederlandse ambassadeur, zien wij, M&M, een acrobatiekvoorstelling in een theater. Mieke is daar fan van, Ik vind het ook allemaal best wel knap. De zaal was maar half vol en er was geen circusfeer. Maar wel erg knap.

De Chinese muur
De laatste dag, met zonnig weer, reizen we per bus en taxi 40 km buiten Beijing naar de muur. Aldaar passeren we eerst weer een hoop toeristenmeuk. We nemen niet de kabelbaan, maar klimmen een paar honderd meter omhoog. De Himalaya zit immers nog in de benen. Dan staan we op het werelderfgoed. Het is erg rustig (het is off season). We wandelen een paar km over dit gerestaureerde deel van de muur, te zien aan de niet authentieke stenen. Indertijd mocht je van Mao van de oude stenen huizen bouwen. Overigens werden de barbaren uit het Noorden niet tegengehouden door de muur. Kan Trump nog van leren.
Terug met de bus over de brede luxe higway met multi fly-overs (de scenery doet denken aan de VS) en aan weerszijde bossen aangeplante flatgebouwen.

Dat was Beijing
De laatste avond in Beijing eten we bij T&T. Het was erg gezellig met elkaar en uniek om via hen de stad en het moderne China beter te kennen. Wat we zo oppikken:
- Chinezen lijken ruw. Ze dringen bijvoorbeeld voor en als je terugdringt is het ook goed. De snauwerige taal draagt ook niet bij aan een imago van zachtaardigheid.
- Het welvaartsniveau in Beijing is hoog. Eigenlijk alleen maar grote nieuwe auto's, als statussymbool. Goed gekleed, geen gatenspijkerbroeken. Beijing zal bij uitstek model staan voor de nieuwe rijkdom als gevolg van de steeds vrijere markt sinds 1980 en de forse economische groei. Ferrari's kom je af en toe tegen in het straatbeeld. 
- De beter opgeleide Chinees wil vooral met een eigen bedrijf heel veel geld verdienen.
- Chinezen zijn in het werk geneigd tot enkel het uitvoeren van directieven en niet zozeer tot het tonen van eigen verantwoordelijkheid en creativiteit.
- Chinezen lijken erg op zichzelf. Nu de smartphone algemeen gebruik is, neemt dat alleen maar toe. Het is erger dan in NL.
- Chinezen zien je niet staan. Nu zijn ze wel gewend aan vreemdelingen, maar het valt toch op. Daar staat tegenover dat opeens een stel naast ons kan gaan staan en zonder enig contact of verzoek met ons op de foto gaat. Alsof we een bijzondere diersoort zijn.

FOTO'S VAN BEIJING: 

https://photos.app.goo.gl/PsHovWrT7A7gX54q7